Kalendarz
DaGart Galerie - wystawa Michał Bajsarowicz "Poza Linią"
DaGart Galerie w Rzeszowie zaprasza w najbliższy czwartek, 6.07.2017 o godzinie 19.00 na wernisaż wystawy - Michał Bajsarowicz "Poza Linią"
"Poza linią" to wystawa prezentująca twórczość Michała BAJSAROWICZA - artysty współpracującego z DagArt Galerie już od 10 lat.
Galeria zaprezentuje nowe, nigdzie dotąd niepokazywane prace: 18 płócien, 3 rzeźby oraz instalacje rysunkowe site-specific.
Wystawa potrwa do 27 lipca. Wernisaż wystawy już w czwartek, 6 lipca 2017 roku o godzinie 19:00.
Michał BAJSAROWICZ - urodził się w 1963 roku w Drawsku. Od najmłodszych lat mieszka w Gorzowie Wielkopolskim. Ukończył Państwową Wyższą Szkołę Sztuk Plastycznych w Poznaniu, gdzie w 1992 roku obronił dyplom z rysunku w pracowni prof. Bogdana Wegnera. Jest członkiem Związku Polskich Artystów Plastyków. Prace Michała Bajsarowicza pokazywane były na wielu wystawach indywidualnych i zbiorowych w Polsce oraz za granicą (Niemcy, Włochy, Ukraina, Austria, Dania, Francja, Portugalia, Turcja, Kanada).
Zajmuje się malarstwem, grafiką, rzeźbą, scenografią teatralną i architekturą wnętrz. Głównym tematem twórczości Michała Bajsarowicza jest akt. Ciało ludzkie traktuje w sposób realistyczny, jednak stanowi ono impuls, pretekst - zarówno w poszukiwaniach formalnych, jak i rozważaniach nad kondycją ludzką, czy problemami duszy. Artysta nie portretuje konkretnych osób, jego modele pozbawieni są cech indywidualnych. Akt w wydaniu Bajsarowicza jest specyficzny – pozbawiony twarzy.
Postaci ukazywane są w różnych, niekiedy skomplikowanych pozach. Ich ciała stanowią wyraz silnych uczuć i emocji. Domeną twórczości artysty pozostaje malarstwo.
Michał Bajsarowicz w swoich obrazach często łączy wartości malarskie z rysunkowymi. Artysta skupia się na poszukiwaniu odpowiedniej formy, ukazaniu ruchu.
Postaci stają się swoistym szkicem, przypominają akademickie ćwiczenie rysunku anatomii. Najważniejszym środkiem wyrazu w pracach Michała Bajsarowicza jest linia.
Wyrazista, ekspresyjna kreska tworzy kształty. Dopełnieniem całości są plamy koloru, które kładą światła i cienie. Artysta często kontrastuje barwy ciepłe z zimnymi.
Dominują żółcienie, brązy, błękity, fiolety i biel. Akty malowane są szerokimi, swobodnymi pociągnięciami pędzla, które tworzą widoczną fakturę malarską.
Obok malarstwa, Bajsarowicz uprawia rzeźbę. Wykonuje głównie odlewy z brązu i z żeliwa. To konwulsyjnie skręcone, dramatycznie upozowane ciała pozbawione głów.
Owa niepełność nadaje im dramatyczny wyraz. Rzeźby są niezwykle dynamiczne. Ruch został w nich ukazany za pomocą układu ciał oraz żywo, ”impresjonistycznie” potraktowanej, silnie zróżnicowanej faktury.
Powierzchnie zbudowane są z wklęsłości i wypukłości. Artysta dużą wagę przywiązuje do gry świateł i cieni, które dają efekty malarskie.
Światło, odbijając się oraz załamując na powierzchni rzeźb, powoduje wrażenie ruchu form.
Poza linią. Patrząc w światło wschodzącego lata.
Ekspozycja twórczości Michała Bajsarowicza.
Jest taka godzina, w której reżyserzy szczególnie lubią kręcić filmy. To pora, kiedy zachodzi słońce. W jakiś niesamowity sposób światło słoneczne padające na otaczający nas świat w tym czasie wydobywa ogromną ilość kolorów, zwykle ciepłych, purpurowych, żółcieni wpadających w oranże, radosnych błękitów mieszających się z chabrowymi fioletami. Obserwując ten kolorowy czas, niektórzy reżyserzy filmowi są w stanie zrobić prawie wszystkie zdjęcia do swoich filmów, tak jak np. Terrence Malick w „Niebiańskich dniach”.
W tym filmie, dzięki szczegółowo opracowanej, lirycznej formie, nawet żniwa są jak przepełnione epitetami wiersze ilustrujace człowieka podejmującego wyzwanie przetrwania jako duchowa istota.
Wystarczy tak niewiele, żeby powstał rysunek. Kreska, plama, zdecydowany gest. Linia jest jak konstrukcja. Zbiór kresek jest jak rusztowanie, konstruuje przestrzeń obrazu, określa granice, być może tworzy swoiste poczucie bezpieczeństwa.
Czym jest zdecydowany gest? Trudno powiedzieć. Być może zaplanowanym przypadkiem, albo zaprojektowanym błędem? Gest nigdy nie zaistnieje bez koncentracji i świadomości. Gest to zapis doświadczeń artysty. Czasem im bardziej wyrachowany, nonszalancki, niemal ironiczny, tym bardziej wysmakowany i dojrzały. Gest w swojej istocie jest prosty. Jest dowodem na to, że niekiedy do prostych rozwiązań dochodzi się skomplikowanymi drogami.
Michał Bajsarowicz tworzy za pomocą gestu. Jego nonszalancja polega na wykorzystaniu motywu aktu - prostego w swej istocie wizerunku ludzkiego ciała.
Na granicy ironii wykorzystuje fakt, że jego postaci przypominają ćwiczenie rysunku anatomii. Bawi się akademickością.
Gestem jest linia, linia jak rytm, rym w wierszu. Plama to może być kolor. Barwa jest jak epitet, określenie, nadanie imienia bytom materii obrazu.
Kolor też jest gestem. Gest to metafora, porównanie odsyłające widza do muzeum obrazów w jego pamięci. Odczuwając gest, widz łączy go z wizerunkiem, który wcześniej spotkał, obrazem w jego archiwum motywów wizualnych.
Wyrazista, ekspresyjna kreska tworzy kształty. Ekspresja rysowania linii świadczy o pewności siebie. Na czym polega ta ekspresja przeistaczająca się w konstrukcję?
Spójrzmy na rysunki Walta Disneya: Walt Disney « Running Mickey Mouse » szkic
Wykorzystuje on proste kształty: koła, owale. Zakrzywione linie świadczą u niego o szybkiej ekspresji myśli, a zuchwałość, z jaką to robi, paradoksalnie jest dowodem na jego okrzesanie i kunszt.Za pomocą świadomości artysty można zupełnie abstrakcyjne idee, jakimi są figury geometryczne, przekształcić w całkowicie immamentne, materialne przedstawienia rzeczywistości widzialnej.
Autorka: Natalia Ledzianowska
